imprudens

Français

Forme d’adjectif

imprudens \ɛ̃.pʁy.dɑ̃\ masculin

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de imprudent.

Forme de nom commun

imprudens \ɛ̃.pʁy.dɑ̃\ masculin

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien pluriel de imprudent.

Latin

Étymologie

Dérivé de prudens, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif imprudens imprudens imprudens imprudentēs imprudentēs imprudentia
Vocatif imprudens imprudens imprudens imprudentēs imprudentēs imprudentia
Accusatif imprudentem imprudentem imprudens imprudentēs imprudentēs imprudentia
Génitif imprudentis imprudentis imprudentis imprudentium imprudentium imprudentium
Datif imprudentī imprudentī imprudentī imprudentibus imprudentibus imprudentibus
Ablatif imprudentī imprudentī imprudentī imprudentibus imprudentibus imprudentibus

imprudens \Prononciation ?\ (comparatif : imprudentior, superlatif : imprudentissimus)

  1. Imprudent.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Références