implodieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich implodiere |
| 2e du sing. | du implodierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es implodiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich implodierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich implodierte |
| Impératif | 2e du sing. | implodier implodiere! |
| 2e du plur. | implodiert! | |
| Participe passé | implodiert | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
implodieren \ɪmploˈdiːʁən\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « implodieren [ɪmploˈdiːʁən] »