imperatrice
Italien
Étymologie
- Du latin imperatrix.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| imperatrice \im.pe.ra.ˈtri.t͡ʃe\ |
imperatrici \im.pe.ra.ˈtri.t͡ʃi\ |
imperatrice \im.pe.ra.ˈtri.t͡ʃe\ féminin (pour un homme, on dit : imperatore)
- (Noblesse) Impératrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- all’imperatrice
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | imperatrix | imperatricēs |
| Vocatif | imperatrix | imperatricēs |
| Accusatif | imperatricem | imperatricēs |
| Génitif | imperatricis | imperatricum |
| Datif | imperatricī | imperatricibus |
| Ablatif | imperatricĕ | imperatricibus |
imperatrice \im.pe.raːˈtriː.ke\ féminin
- Ablatif singulier de imperatrix.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | imperatrica | imperatrici | imperatrice |
| Accusatif | imperatrico | imperatrici | imperatrice |
| Génitif | imperatrice | imperatric | imperatric |
| Datif | imperatrici | imperatricama | imperatricam |
| Instrumental | imperatrico | imperatricama | imperatricami |
| Locatif | imperatrici | imperatricah | imperatricah |
imperatrice \Prononciation ?\ féminin
- Génitif singulier de imperatrica.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Nominatif pluriel de imperatrica.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Accusatif pluriel de imperatrica.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)