immensitat
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| immensitat \im.men.si.ˈtat\ |
immensitats \im.men.si.ˈtat͡s\ |
immensitat \im.men.si.ˈtat\ féminin (graphie normalisée)
- Immensité.
Luènh, aval, una siloeta caminava, de mai en mai pichona dins l’immensitat emblanquida.
— (Sèrgi Gairal, Delà la mar, 2004 [1])- Loin, là-bas, une silhouette cheminait, de plus en plus petite dans l’immensité blanchie.
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- [1] Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage