imites
 : imités
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imiter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu imites | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu imites | ||
imites \i.mit\
Prononciation
- France (Vosges) : écouter « imites [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imitar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) imites | ||
imites \iˈmi.tes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de imitar.
Prononciation
- Madrid : \iˈmi.tes\
- Séville : \iˈmi.teh\
- Mexico, Bogota : \iˈmi.t(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iˈmi.teh\
- Montevideo, Buenos Aires : \iˈmi.tes\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imitar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que tu imites | ||
imites \i.ˈmi.tɨʃ\ (Lisbonne) \i.ˈmi.tʃis\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent du subjonctif de imitar.