imanák
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
 
Forme de pronom personnel
imanák \Prononciation ?\
- Accusatif de ímk.
 
| Cas | 1re personne | 2e personne | 3e personne | 
|---|---|---|---|
| Singulier | |||
| Nominatif | ínk | ímk | pɨ́nk | 
| Accusatif | inák | imanák | piinák | 
| Génitif | inmí | imínk | pɨnmínk | 
| Ergatif | — | — | pɨnɨ́mk, piníik  | 
| Pluriel | |||
| Nominatif | namák | imák | pmák | 
| Accusatif | niimanák | imamanák | piimanák | 
| Génitif | niimí | imamínk | piimínk | 
| Duel | |||
| Nominatif | napwiiník, napiiník  | 
imiiník | piiník | 
| Accusatif | napwiinanák, napiinanák  | 
imiinanák | pinamanák, pinanmanák  | 
| Génitif | napwiinanmí, napiinanmí  | 
imiinanmínk | piinamínk, piinanmínk  | 
Références
- Joana Worth Jansen, 2010, A Grammar of Yakima Ichishkíin/Sahaptin, thèse de doctorat, Eugene, University of Oregon