ilerú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ilerú | ileruyú | ilerutú |
| 2e du sing. | ilerul | ileruyul | ilerutul |
| 3e du sing. | ilerur | ileruyur | ilerutur |
| 1re du plur. | ilerut | ileruyut | ilerutut |
| 2e du plur. | ileruc | ileruyuc | ilerutuc |
| 3e du plur. | ilerud | ileruyud | ilerutud |
| 4e du plur. | ileruv | ileruyuv | ilerutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
ilerú \ilɛˈru\ ou \ileˈru\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « ilerú [ilɛˈru] »
Références
- « ilerú », dans Kotapedia