ilá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ilá | ilayá | ilatá |
| 2e du sing. | ilal | ilayal | ilatal |
| 3e du sing. | ilar | ilayar | ilatar |
| 1re du plur. | ilat | ilayat | ilatat |
| 2e du plur. | ilac | ilayac | ilatac |
| 3e du plur. | ilad | ilayad | ilatad |
| 4e du plur. | ilav | ilayav | ilatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ilá [iˈla] »
Références
- « ilá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adverbe
ilá /ˈila/