ikaerú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ikaerú | ikaeruyú | ikaerutú | 
| 2e du sing. | ikaerul | ikaeruyul | ikaerutul | 
| 3e du sing. | ikaerur | ikaeruyur | ikaerutur | 
| 1re du plur. | ikaerut | ikaeruyut | ikaerutut | 
| 2e du plur. | ikaeruc | ikaeruyuc | ikaerutuc | 
| 3e du plur. | ikaerud | ikaeruyud | ikaerutud | 
| 4e du plur. | ikaeruv | ikaeruyuv | ikaerutuv | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
ikaerú \ikaɛˈru\ ou \ikaeˈru\ bitransitif
- Demander (au nom d’un autre).
 
Prononciation
- France : écouter « ikaerú [ikaɛˈru] »
 
Références
- « ikaerú », dans Kotapedia