iešráđálaš
Étymologie
- De ieš (« soi-même ») et de ráđálaš (« débrouillard »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | iešráđálaš | iešráđálaččat |
| Accusatif Génitif |
iešráđálačča | iešráđálaččaid |
| Illatif | iešráđálažžii | iešráđálaččaide |
| Locatif | iešráđálaččas | iešráđálaččain |
| Comitatif | iešráđálaččain | iešráđálaččaiguin |
| Essif | iešráđálažžan | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|
| iešráđálaš | iešráđálit | iešráđáleamos |
iešráđálaš /ˈie̯ʃraðalɑʃ/ adjectif attribut
- Indépendant (en parlant d’une personne qui peut se passer d’aide), autonome.
Yle Sápmi ohcá guokte iešráđálaš ja hutkás sámegielat doaimmaheaddji.
— (yle.fi)- Yle Sápmi [entreprise nationale de radiodiffusion de service public relevant du Parlement finlandais] recherche deux rédacteurs ou rédactrices indépendants et créatifs, de langue same.
Forme d’adjectif
iešráđálaš /ˈie̯ʃraðalɑʃ/ invariable
- Épithète de iešráđálaš.