iešguhtege
Étymologie
Pronom indéfini
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | iešguhtege | iešguđetge | 
| Accusatif Génitif | iešguđege | iešguđiidge | 
| Illatif | iešguhtiige | iešguđiidege | 
| Locatif | iešguđesge | iešguđiinge | 
| Comitatif | iešguđiinge | — | 
| Essif | iešguhtenge | |
iešguhtege /ˈie̯ʃɡuhteɡe/
- Différent (chacun des différents).
- Mis ledje čađat kurssat oahpaheddjiid várás iešguđetge fáttás; skuvlaárvvoštallamis, báikkálaččat heivehuvvon oahpahusas, guovttegielatvuođas ja sámi historjjás. — (Skuvla.info)- Il y avait là constamment des cours à l’intention des professeurs sur différents sujets, de l’enseignement localement approprié, au bilinguisme et à l’histoire same.