idioma

Voir aussi : idiòma

Catalan

Étymologie

Du latin idioma.

Nom commun

Singulier Pluriel
idioma
\i.ðiˈo.mə\
idiomes
\i.ðiˈo.məs\

idioma \i.ðiˈo.mə\ masculin

  1. Langue.

Synonymes

Prononciation

Espagnol

Étymologie

(Siècle à préciser) Du latin idioma.

Nom commun

SingulierPluriel
idioma
\i.ˈðjo.ma\
idiomas
\i.ˈðjo.mas\

idioma \i.ˈðjo.ma\ masculin

  1. (Linguistique) Langue, idiome d’un peuple ou d’une nation.
    • Si no alcanzan las palabras
      para lo que hay que contar,
      inventemos otro idioma.
      Siempre te voy escuchar.
       (Canticuénticos, « Hay secretos », écrit, composé et chanté par Ruth Hillar, dans ¿Por qué, por qué? [écouter en ligne], GOBI Music, Santa Fe de la Vera Cruz (Argentine), 2018)
      Si les mots ne suffisent pas
      pour ce qu’il y a à raconter,
      inventons donc une autre langue.
      Toujours je t’écouterai.
  2. Langage, jargon, manière de parler de certaines personnes à certaines occasions.
    • El idioma de la corte.
      Le langage de la cour.

Synonymes

Dérivés

Prononciation

  • Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « idioma [i.ˈðjo.ma] »

Voir aussi

  • idioma sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine idiom (« idiome ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif idioma
\i.di.ˈo.ma\
idiomaj
\i.di.ˈo.maj\
Accusatif idioman
\i.di.ˈo.man\
idiomajn
\i.di.ˈo.majn\

idioma \i.di.ˈo.ma\

  1. Idiomatique.
    • Naciaj lingvoj postulis tro multe da tempo por bona studado, kaj la komercistoj ne ŝatis komplikaĵojn neeviteble elfluantajn el idiomaj ruzaĵoj.  (La Ondo de Esperanto, 2001-2004  lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine idiom  et la liste des dérivés de idiom.

Prononciation

Voir aussi

  • idiomo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Bibliographie

Latin

Étymologie

Du grec ancien ἰδίωμα, idíôma.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif idioma idiomata
Vocatif idioma idiomata
Accusatif idioma idiomata
Génitif idiomatis idiomatum
Datif idiomatī idiomatibus
Ablatif idiomatĕ idiomatibus

idiōma \Prononciation ?\ neutre

  1. Idiotisme.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Références

Étymologie

De l'espagnol idioma.

Nom commun

idioma féminin

  1. Langue.

Synonymes

Portugais

Étymologie

Du latin idioma.

Nom commun

SingulierPluriel
idioma idiomas

idioma \i.ˈdjo.mɐ\ (Lisbonne) \i.dʒi.ˈɔ.mə\ (São Paulo) masculin

  1. Langue, idiome.
  2. Langage, jargon, manière de parler de certaines personnes à certaines occasions.
    • O idioma da corte. -- Le langage de la cour.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Prononciation

Références

  • « idioma », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage