husaro
Espéranto
Étymologie
- Du français hussard.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | husaro \hu.ˈsa.ro\ |
husaroj \hu.ˈsa.roj\ |
| Accusatif | husaron \hu.ˈsa.ron\ |
husarojn \hu.ˈsa.rojn\ |
husaro \hu.ˈsa.ro\ mot-racine UV
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « husaro [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi
- husaro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- husaro sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- husaro sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "husar-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto husaro
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| husaro \hu.ˈsa.ro\ |
husari \hu.ˈsa.ri\ |
husaro \hu.ˈsa.rɔ\