huntu
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | huntu | hunnut |
| Génitif | hunnun | huntujen |
| Partitif | huntua | huntuja |
| Accusatif | huntu [1] hunnun [2] |
hunnut |
| Inessif | hunnussa | hunnuissa |
| Élatif | hunnusta | hunnuista |
| Illatif | huntuun | huntuihin |
| Adessif | hunnulla | hunnuilla |
| Ablatif | hunnulta | hunnuilta |
| Allatif | hunnulle | hunnuille |
| Essif | huntuna | huntuina |
| Translatif | hunnuksi | hunnuiksi |
| Abessif | hunnutta | hunnuitta |
| Instructif | — | hunnuin |
| Comitatif | — | huntuine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | huntuni | huntumme |
| 2e personne | huntusi | huntunne |
| 3e personne | huntunsa | |
huntu \ˈhun.tu\
Forme de nom commun
huntu /Prononciation ?/
- Accusatif II singulier de huntu.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adverbe
huntu