hundr
Vieux norrois
Étymologie
Du
proto-germanique
*hundaz
(«
chien
»)
, lui-même issu de l'
indo-européen commun
*ḱwṓ
(«
chien
»)
.
Nom commun
hundr
masculin
(
Mammalogie
)
Chien
.
Dérivés dans d’autres langues
Danois
:
hund
Féroïen
:
hundur
Islandais
:
hundur
Norvégien
:
hund
Suédois
:
hund