historjá
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | historjá | historjját |
| Accusatif Génitif |
historjjá | historjjáid |
| Illatif | historjái | historjjáide |
| Locatif | historjjás | historjjáin |
| Comitatif | historjjáin | historjjáiguin |
| Essif | historján | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | historján | historjáme | historjámet |
| 2e personne | historját | historjáde | historjádet |
| 3e personne | historjás | historjáska | historjáset |
historjá /ˈhistorja/
- Histoire (connaissance scientifique du passé).
Gelbbolašvuođamihttomearri: Eaŋgalasgiella ja dárogiella, ROEE, historjá, servodatfága, dáidda jagiehtaduodji.
— (dks.nasjonalmuseet.no)- But de compétence : anglais et norvégien, christianisme/croyance/spiritualité/éthique, histoire, sciences sociales, arts et artisanat.
Dérivés
- historjáčálli — historien
- historjádutki — historien
- historjjálaš — historique
- ovdahistorjá — préhistoire