hirpmástupmi
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | hirpmástupmi | hirpmástumit |
| Accusatif Génitif |
hirpmástumi hirpmástumi / hirpmástume |
hirpmástumiid |
| Illatif | hirpmástupmái | hirpmástumiide |
| Locatif | hirpmástumis | hirpmástumiin |
| Comitatif | hirpmástumiin | hirpmástumiiguin |
| Essif | hirpmástupmin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | hirpmástupmán | hirpmástupmáme | hirpmástupmámet |
| 2e personne | hirpmástupmát | hirpmástupmáde | hirpmástupmádet |
| 3e personne | hirpmástupmis | hirpmástupmiska | hirpmástupmiset |
hirpmástupmi /ˈhirpmastupmi/
- Surprise, étonnement, stupéfaction.
2 Mun lean nu hárbman ahte ferten vástidit, mu hirpmástupmi bágge mu dasa.
— (northsami.global.bible — Job)- 2 Je suis si indigné que je dois répondre, mon étonnement me force à cela.
Apparentés étymologiques
- hirpmástuhttit — surprendre, étonner