| Voir la conjugaison du verbe hilvanar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) hilvanen |
| que (tú) hilvanen | ||
| que (vos) hilvanen | ||
| que (él/ella/ello/usted) hilvanen | ||
| que (nosotros-as) hilvanen | ||
| que (vosotros-as) hilvanen | ||
| que (os) hilvanen | ||
| (ellos-as/ustedes) hilvanen | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) hilvanen | |
| que (tú) hilvanen | ||
| que (vos) hilvanen | ||
| que (él/ella/ello/usted) hilvanen | ||
| que (nosotros-as) hilvanen | ||
| que (vosotros-as) hilvanen | ||
| que (os) hilvanen | ||
| (ellos-as/ustedes) hilvanen | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) hilvanen | |
| que (tú) hilvanen | ||
| que (vos) hilvanen | ||
| que (él/ella/ello/usted) hilvanen | ||
| que (nosotros-as) hilvanen | ||
| que (vosotros-as) hilvanen | ||
| que (os) hilvanen | ||
| (ellos-as/ustedes) hilvanen | ||
| Futur | que (yo) hilvanen | |
| que (tú) hilvanen | ||
| que (vos) hilvanen | ||
| que (él/ella/ello/usted) hilvanen | ||
| que (nosotros-as) hilvanen | ||
| que (vosotros-as) hilvanen | ||
| que (os) hilvanen | ||
| (ellos-as/ustedes) hilvanen | ||
| Impératif | Présent | (tú) hilvanen |
| (vos) hilvanen | ||
| (usted) hilvanen | ||
| (nosotros-as) hilvanen | ||
| (vosotros-as) hilvanen | ||
| (os) hilvanen | ||
| (ustedes) hilvanen | ||
hilvanen \ilˈβa.nen\