hever
: Hever
Étymologie
- De l’allemand Heber, lui-même de heben (« soulever »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | hever | hevery |
| Génitif | heveru | heverů |
| Datif | heveru | heverům |
| Accusatif | hever | hevery |
| Vocatif | hevere | hevery |
| Locatif | heveru | heverech |
| Instrumental | heverem | hevery |
hever \ɦɛvɛr\ masculin inanimé
- Levier, mécanisme pour soulever.
Technik z místního autoservisu po zdvižení vozidla na hever zjistil, že se v autě nachází podezřelý předmět.
— (« V Hradci Králové byl v autě při servisní prohlídce nalezen podezřelý předmět », Novinky.cz, 6 octobre 2011)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage