herven
Étymologie
- Nom d’action à partir de hervet (« orner »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | herven | hervemat | 
| Accusatif Génitif | hervema | hervemiid | 
| Illatif | hervemii | hervemiidda | 
| Locatif | hervemis | hervemiin | 
| Comitatif | hervemiin | hervemiiguin | 
| Essif | hervemin | |
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | herveman | hervemeame | hervemeamet | 
| 2e personne | hervemat | hervemeatte | hervemeattet | 
| 3e personne | hervemis | hervemeaskka | hervemeaset | 
herven /ˈherven/
- Ornement, décoration.
- Stohpoortnegiin leat ollu dekorašuvnnat, sihke málejuvvon dekorašuvnnat ja muorravajus hervemat. — (gonagasviessu.no)- Les intérieurs possèdent beaucoup de décorations, des décorations peintes et des ornements en gravure sur bois.
 
 
Forme de verbe
herven /ˈherven/