heisi
Étymologie
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | heisi | heidet |
| Génitif | heiden | heisien heitten (rare) |
| Partitif | heittä | heisiä |
| Accusatif | heisi [1] heiden [2] |
heidet |
| Inessif | heidessä | heisissä |
| Élatif | heidestä | heisistä |
| Illatif | heiteen | heisiin |
| Adessif | heidellä | heisillä |
| Ablatif | heideltä | heisiltä |
| Allatif | heidelle | heisille |
| Essif | heitenä | heisinä |
| Translatif | heideksi | heisiksi |
| Abessif | heidettä | heisittä |
| Instructif | — | heisin |
| Comitatif | — | heisine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | heiteni | heitemme |
| 2e personne | heitesi | heitenne |
| 3e personne | heitensä | |
heisi \ˈhei.si\
Dérivés
- karpaloheisi (« viorne comestible »)
Forme de nom commun
heisi \ˈhei.si\
- Accusatif II singulier de heisi.
Voir aussi
- heisi sur l’encyclopédie Wikipédia (en finnois)
Références
- ↑ (finnois) Santeri Junttila, Petyri Kallio, Sampsa Holopainen, Juha Kuokkala, Juho Pystynen, Suomen vanhimman sanaston etymologinen verkkosanakirja. Consulté le 2 avril 2025.