haň

Voir aussi : Han, han, hán, hàn, hân, Hän, hän, hån, hạn, hấn, hắn, hằn, hận, hẳn, -han, -hän, haŋ

Forme de verbe

haň \Prononciation ?\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif de hanět.