höbbe
Étymologie
- (900-1000) Du vieux néerlandais hebon.
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| iech | höb | had |
| diech | höbs | hads |
| heer, zie, ’t | heet | had |
| veer | höbbe | hadde |
| geer | höb | had |
| zie | höbbe | hadde |
| Impératif | Présent | — |
| Singulier | höb | — |
| Pluriel | höb | — |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| höbbe | höbbend | gehad |
höbbe \ˈɦœbə\
Références
- Roger Weijenberg et al., höbbe sur Mestreechter Taol