hárjánupmi
Étymologie
- De hárjánit (« s’accoutumer »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | hárjánupmi | hárjánumit |
| Accusatif Génitif |
hárjánumi hárjánumi / hárjánume |
hárjánumiid |
| Illatif | hárjánupmái | hárjánumiide |
| Locatif | hárjánumis | hárjánumiin |
| Comitatif | hárjánumiin | hárjánumiiguin |
| Essif | hárjánupmin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | hárjánupmán | hárjánupmáme | hárjánupmámet |
| 2e personne | hárjánupmát | hárjánupmáde | hárjánupmádet |
| 3e personne | hárjánupmis | hárjánupmiska | hárjánupmiset |
hárjánupmi /ˈharjanupmi/
- Expérience, pratique.
Barggu ohccis galgá leat nana eaŋgalsgiela dáidu ja hárjánupmi kulturbuvttadeami bargguin.
— (skabmagovat.fi)- Le demandeur d’emploi devra avoir une solide connaissance de l’anglais ainsi qu’une expérience des travaux de production culturelle.