háiken
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | háiken | háikemat |
| Accusatif Génitif |
háikema | háikemiid |
| Illatif | háikemii | háikemiidda |
| Locatif | háikemis | háikemiin |
| Comitatif | háikemiin | háikemiiguin |
| Essif | háikemin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | háikeman | háikemeame | háikemeamet |
| 2e personne | háikemat | háikemeatte | háikemeattet |
| 3e personne | háikemis | háikemeaskka | háikemeaset |
háiken /ˈhajken/
- Auto-stop.
Sii galget beassat Skániin Kárášjohkii ja Guovdageidnui ja ruovttoluotta moatti beaivvis háikema bokte.
— (pressreader.com)- Ils comptent aller de Skånland à Karasjok et à Kautokeino et revenir dans deux ou trois jours en auto-stop.
Forme de verbe
háiken /ˈhajken/