gwialenn-hud

Étymologie

Composé de gwialenn baguette ») et de hud magique »).

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté gwialenn-hud gwialennoù-hud
Adoucissante wialenn-hud wialennoù-hud
Durcissante kwialenn-hud kwialennoù-hud

gwialenn-hud \ɡwiˌalɛn ˈ(h)yːt\, \ɡɥiˌalɛnˈ(h)yːt\ féminin

  1. Baguette magique.
    • Hag eñ neuze ha kemer e wialenn-hud ha skeiñ gant Gilvaethwy, ma teuas da vezañ un heizez deut d’he ment.  (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 79)
      Et il prit sa baguette magique et frappa Gilvaethwy, qui devint une biche adulte.
    • — Va aotroù, va aotroù, a aspede-hi, lakait ho kwialenn-hud a-gostez.  (Ivon Morvan, Tonkad bugale Lir, in Imbourcʼh, no 223-224, 31 août 1988, page 24)
      — Mon seigneur, mon seigneur, suppliait-elle, laissez votre baguette magique de côté.