gwerzhañ
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | gwerzhañ |
| Adoucissante | werzhañ |
| Durcissante | kwerzhañ |
gwerzhañ \ˈɡɥɛrzã\ \ˈɡwɛrzã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale gwerzh- (pronominal : en em werzhañ)
- Vendre.
Helenañ,
— (Jules Gros, Le trésor du breton parlé (Eléments de Stylistique Trégorroise) - Troisième partie - LE STYLE POPULAIRE, 1974, page 364)
A-raog gwerzañ rank prenañ.- Hélène,
Avant de vendre, doit acheter.
- Hélène,
- (Sens figuré) Trahir.
Antonymes
Dérivés
- adwerzhañ
- da werzhañ
- peurwerzhañ
Prononciation
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « gwerzhañ [Prononciation ?] » (niveau moyen)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499