gweli
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | gweli |
| Adoucissante | weli |
| Durcissante | kweli |
- Deuxième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe gwelet/gwelout.
— [...]. Bremañ n’am gweli ken. [...]
— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /5, Éditions Al Liamm, 1994, page 105)- — [...]. Maintenant tu ne me verras plus. [...].
Étymologie
- Voir le mot breton gwele.
Nom commun
gweli masculin (pluriel gwelyow)
- Lit.