guoktelogičieža
Étymologie
- De guoktelogi (« vingt ») et de čieža (« sept »).
Numéral
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | guoktelogičieža | guoktelogičiežat |
| Accusatif Génitif |
guoktelogičieža | guoktelogičiežaid |
| Illatif | guoktelogičihččii | guoktelogičiežaide |
| Locatif | guoktelogičiežas | guvttiinlogiinčiežain |
| Comitatif | guvttiinlogiinčiežain | guoktelogičiežaiguin |
| Essif | guoktelogičiežan | |
guoktelogičieža /ˈɡuo̯kteloɡit͡ʃie̯d͡ʒɑ/
Forme de numéral
guoktelogičieža /ˈɡuo̯kteloɡit͡ʃie̯d͡ʒɑ/
- Accusatif singulier de guoktelogičieža.
- Génitif singulier de guoktelogičieža.