grunsá
: grunsa
Étymologie
- Dérivé de grunsa (« pas de vis, filetage, filet »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | grunsá | grunsayá | grunsatá |
| 2e du sing. | grunsal | grunsayal | grunsatal |
| 3e du sing. | grunsar | grunsayar | grunsatar |
| 1re du plur. | grunsat | grunsayat | grunsatat |
| 2e du plur. | grunsac | grunsayac | grunsatac |
| 3e du plur. | grunsad | grunsayad | grunsatad |
| 4e du plur. | grunsav | grunsayav | grunsatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « grunsá [grunˈsa] »
Références
- « grunsá », dans Kotapedia