gruda
: Gruda
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | gruda | grudy |
| Vocatif | grudo | grudy |
| Accusatif | grudę | grudy |
| Génitif | grudy | grud |
| Locatif | grudzie | grudach |
| Datif | grudzie | grudom |
| Instrumental | grudą | grudami |
gruda \ɡru.da\ féminin
- (Agriculture) Motte de terre.
Zaorana ziemia zamarzła w grudy.
- Le sol labouré était gelé en mottes.
Dérivés
- grudka
- grudzień (« décembre »)
Voir aussi
- gruda sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe grudar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela gruda | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) gruda |
Étymologie
- Du vieux slave qui donne aussi gruda (« motte de terre ») en polonais.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | gruda | grudi | grude |
| Accusatif | grudo | grudi | grude |
| Génitif | grude | grud | grud |
| Datif | grudi | grudama | grudam |
| Instrumental | grudo | grudama | grudami |
| Locatif | grudi | grudah | grudah |
gruda \Prononciation ?\ féminin
- (Jardinage) Terreau.