groká
Étymologie
- Dérivé de grok (« égout »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | groká | grokayá | grokatá |
| 2e du sing. | grokal | grokayal | grokatal |
| 3e du sing. | grokar | grokayar | grokatar |
| 1re du plur. | grokat | grokayat | grokatat |
| 2e du plur. | grokac | grokayac | grokatac |
| 3e du plur. | grokad | grokayad | grokatad |
| 4e du plur. | grokav | grokayav | grokatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « groká [grɔˈka] »
Références
- « groká », dans Kotapedia