grablú
Étymologie
- Dérivé de grablé (« sauter »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | grablú | grabluyú | grablutú |
| 2e du sing. | grablul | grabluyul | grablutul |
| 3e du sing. | grablur | grabluyur | grablutur |
| 1re du plur. | grablut | grabluyut | grablutut |
| 2e du plur. | grabluc | grabluyuc | grablutuc |
| 3e du plur. | grablud | grabluyud | grablutud |
| 4e du plur. | grabluv | grabluyuv | grablutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
grablú \graˈblu\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « grablú [graˈblu] »
Références
- « grablú », dans Kotapedia