gouzouc

Étymologie

(1499)[1] Du vieux breton guodoc, issu du proto-celtique *wu-dok-.

Nom commun

gouzouc *\Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Cou.

Variantes

Dérivés dans d’autres langues

Références

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499