gortá
Étymologie
- Dérivé de gort (« réseau »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | gortá | gortayá | gortatá |
| 2e du sing. | gortal | gortayal | gortatal |
| 3e du sing. | gortar | gortayar | gortatar |
| 1re du plur. | gortat | gortayat | gortatat |
| 2e du plur. | gortac | gortayac | gortatac |
| 3e du plur. | gortad | gortayad | gortatad |
| 4e du plur. | gortav | gortayav | gortatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « gortá [gɔrˈta] »
Références
- « gortá », dans Kotapedia