gondá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | gondá | gondayá | gondatá | 
| 2e du sing. | gondal | gondayal | gondatal | 
| 3e du sing. | gondar | gondayar | gondatar | 
| 1re du plur. | gondat | gondayat | gondatat | 
| 2e du plur. | gondac | gondayac | gondatac | 
| 3e du plur. | gondad | gondayad | gondatad | 
| 4e du plur. | gondav | gondayav | gondatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
gondá \gɔnˈda\ ou \gonˈda\ intransitif
- (Marine) Mouiller.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « gondá [gɔnˈda] »
Références
- « gondá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.