gomilá
Étymologie
- Dérivé de gomil (« crime »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | gomilá | gomilayá | gomilatá |
| 2e du sing. | gomilal | gomilayal | gomilatal |
| 3e du sing. | gomilar | gomilayar | gomilatar |
| 1re du plur. | gomilat | gomilayat | gomilatat |
| 2e du plur. | gomilac | gomilayac | gomilatac |
| 3e du plur. | gomilad | gomilayad | gomilatad |
| 4e du plur. | gomilav | gomilayav | gomilatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
gomilá \gɔmiˈla\ ou \gomiˈla\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « gomilá [gɔmiˈla] »
Références
- « gomilá », dans Kotapedia