golggotmánnu
Étymologie
- De golggot, (« renne mâle épuisé ») et de mánnu, (« lune, mois »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | golggotmánnu | golggotmánut |
| Accusatif Génitif |
golggotmánu | golggotmánuid |
| Illatif | golggotmánnui | golggotmánuide |
| Locatif | golggotmánus | golggotmánuin |
| Comitatif | golggotmánuin | golggotmánuiguin |
| Essif | golggotmánnun | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | golggotmánnon | golggotmánnome | golggotmánnomet |
| 2e personne | golggotmánnot | golggotmánnode | golggotmánnodet |
| 3e personne | golggotmánnus | golggotmánnuska | golggotmánnuset |
golggotmánnu /ˈɡolɡːotmanːu/
- Octobre.
Hesse lei golggotmánu 17. beaivvi jagi 1895 rájes barggus Heckenhauera girjegávppis Tübingenis.
— (Hermann Hesse sur l’encyclopédie Wikipédia (en same du Nord) )- Hesse eut à partir du 17 octobre 1895 un travail à la librairie Heckenhauer à Tübingen.