girren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich girre |
| 2e du sing. | du girrst | |
| 3e du sing. | er/sie/es girrt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich girrte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich girrte |
| Impératif | 2e du sing. | girre! |
| 2e du plur. | girrt! | |
| Participe passé | gegirrt | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
girren \ˈɡɪʁən\ (voir la conjugaison)
- (Zoologie) Roucouler.
Synonymes
Antonymes
- gackern
- krähen
- pfeifen
- schnattern
- singen
- tirilieren
- tröten
- zwitschern
- abstoßen
- ignorieren
Hyperonymes
Dérivés
- Gegirr
- Girren
- girrend
Prononciation
- Berlin : écouter « girren [ˈɡɪʁən] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes