gergá
: gerga
Étymologie
- Dérivé de gerga (« fibule »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | gergá | gergayá | gergatá |
| 2e du sing. | gergal | gergayal | gergatal |
| 3e du sing. | gergar | gergayar | gergatar |
| 1re du plur. | gergat | gergayat | gergatat |
| 2e du plur. | gergac | gergayac | gergatac |
| 3e du plur. | gergad | gergayad | gergatad |
| 4e du plur. | gergav | gergayav | gergatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
gergá \gɛrˈga\ ou \gerˈga\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « gergá [gɛrˈga] »
Références
- « gergá », dans Kotapedia