genvá
: genva
Étymologie
- Dérivé de genva (« houe »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | genvá | genvayá | genvatá |
| 2e du sing. | genval | genvayal | genvatal |
| 3e du sing. | genvar | genvayar | genvatar |
| 1re du plur. | genvat | genvayat | genvatat |
| 2e du plur. | genvac | genvayac | genvatac |
| 3e du plur. | genvad | genvayad | genvatad |
| 4e du plur. | genvav | genvayav | genvatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
genvá \gɛnˈva\ ou \genˈva\ transitif
- Houer, travailler à la houe.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « genvá [gɛnˈva] »
Références
- « genvá », dans Kotapedia