gellfe
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | gellfe |
| Adoucissante | cʼhellfe |
| Mixte | cʼhellfe |
gellfe \ˈɡɛl.fe\
- Troisième personne du singulier du potentiel du verbe gellout.
Ar gudenn evitañ a oa dizoleiñ an dud a dalvoudegezh, ar re a cʼhellfe dont da vezañ skrivagnerien.
— (Maodez Glanndour, En ur dreiñ follennoù va eñvor, in Al Liamm, no 191, novembre–décembre 1978, page 429)- Son problème à lui était de découvrir les personnes de valeur, celles qui pourraient devenir écrivains.
Biken ne cʼhellfe ren ur vuhez disheñvel diouzh buhez ar baotred all, ʼta ?
— (Goulc’han Kervella, N’eus ket a garantez eürus, Skol Vreizh, 2015, page 65)- Il ne pourrait donc jamais mener une vie différente de la vie des autres garçons ?