gelaouenn
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | gelaouenn | gelaouenned | gelaouennoù |
| Adoucissante | cʼhelaouenn | cʼhelaouenned | cʼhelaouennoù |
| Durcissante | kelaouenn | kelaouenned | kelaouennoù |
gelaouenn \ɡe.ˈlɔ.wːɛn\ féminin
Synonymes
- gwaderez
Forme de nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kelaouenn | kelaouennoù |
| Adoucissante | gelaouenn | gelaouennoù |
| Spirante | cʼhelaouenn | cʼhelaouennoù |
gelaouenn \ɡe.ˈlɔ.wːɛn\ féminin
- Forme mutée de kelaouenn par adoucissement (k → g).
Prononciation
- Bretagne (France) : écouter « gelaouenn [Prononciation ?] » (niveau moyen)
Voir aussi
- gelaouenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, manuscrit, 1464
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 269b