gejá
Étymologie
- Dérivé de geja (« guerre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | gejá | gejayá | gejatá |
| 2e du sing. | gejal | gejayal | gejatal |
| 3e du sing. | gejar | gejayar | gejatar |
| 1re du plur. | gejat | gejayat | gejatat |
| 2e du plur. | gejac | gejayac | gejatac |
| 3e du plur. | gejad | gejayad | gejatad |
| 4e du plur. | gejav | gejayav | gejatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
gejá \gɛˈʒa\ ou \geˈʒa\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « gejá [gɛˈʒa] »
Références
- « gejá », dans Kotapedia