geavatlaš
Étymologie
- De geavat (« pratique », « utilisation ») avec le suffixe de dérivation adjectivale -laš.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | geavatlaš | geavatlaččat |
| Accusatif Génitif |
geavatlačča | geavatlaččaid |
| Illatif | geavatlažžii | geavatlaččaide |
| Locatif | geavatlaččas | geavatlaččain |
| Comitatif | geavatlaččain | geavatlaččaiguin |
| Essif | geavatlažžan | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|
| geavatlaš | geavatlit | geavatleamos |
geavatlaš /ˈɡeæ̯vɑtlɑʃ/ adjectif attribut
- Pratique.
Muhto ádjánii veahá ovdalgo báikkálaš olbmot ja giellamielbargit ipmirdedje mo galgá geavatlaš gielladoaimmaid cađahit.
— (Skuvla.info)- Mais ça a pris un peu de temps avant que les gens locaux et les employés chargés de la langue n'aient compris comment on devait accomplir les activités linguistiques pratiques.
Antonymes
- teorehtalaš — théorique
Apparentés étymologiques
- geavahit — utiliser
Dérivés
- geavatlaččat — pratiquement
Forme d’adjectif
geavatlaš /ˈɡeæ̯vɑtlɑʃ/ invariable
- Épithète de geavatlaš.