gderać

Étymologie

D’une onomatopée[1].

Verbe

gderać \ɡdɛ.rat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : pogderać) (voir la conjugaison)

  1. Se plaindre, grommeler.

Synonymes

Dérivés

  • gderanie

Prononciation

Références

  1. « gderać », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927