garnitura
Étymologie
- Du français garniture.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | garnitura | garnitury |
| Génitif | garnitury | garnitur |
| Datif | garnituře | garniturám |
| Accusatif | garnituru | garnitury |
| Vocatif | garnituro | garnitury |
| Locatif | garnituře | garniturách |
| Instrumental | garniturou | garniturami |
garnitura \Prononciation ?\ féminin
- (Cuisine) Garniture.