fuxá
Étymologie
- Dérivé de fuxa (« vœu »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | fuxá | fuxayá | fuxatá |
| 2e du sing. | fuxal | fuxayal | fuxatal |
| 3e du sing. | fuxar | fuxayar | fuxatar |
| 1re du plur. | fuxat | fuxayat | fuxatat |
| 2e du plur. | fuxac | fuxayac | fuxatac |
| 3e du plur. | fuxad | fuxayad | fuxatad |
| 4e du plur. | fuxav | fuxayav | fuxatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
fuxá \fuˈxa\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « fuxá [fuˈxa] »
Références
- « fuxá », dans Kotapedia