furtum
Latin
Étymologie
- Dérivé de fur (« voleur »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | furtum | furta |
| Vocatif | furtum | furta |
| Accusatif | furtum | furta |
| Génitif | furtī | furtōrum |
| Datif | furtō | furtīs |
| Ablatif | furtō | furtīs |
furtum \Prononciation ?\ neutre
Références
- « furtum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage