fuomášmeahttun
Étymologie
- De fuomášit (« remarquer ») avec le suffixe privatif de dérivation adjectivale -meahttun.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fuomášmeahttun | fuomášmeahttumat |
| Accusatif Génitif |
fuomášmeahttuma | fuomášmeahttumiid |
| Illatif | fuomášmeahttumii | fuomášmeahttumiidda |
| Locatif | fuomášmeahttumis | fuomášmeahttumiin |
| Comitatif | fuomášmeahttumiin | fuomášmeahttumiiguin |
| Essif | fuomášmeahttumin | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|
| fuomášmeahttun | fuomášmeahttusit | fuomášmeahttuseamos |
fuomášmeahttun /ˈfuo̯maʃmeæ̯hːtun/ adjectif attribut
Antonymes
- fuopmášahtti — remarquable
Forme d’adjectif
fuomášmeahttun /ˈfuo̯maʃmeæ̯hːtun/ invariable
- Épithète de fuomášmeahttun.